Σπιτικά “Γαριδάκια” – Σνακ με Τυρί

Υλικά ( 60 – 80 κομμάτια)
150 γρ σκληρό τυρί τσένταρ (αυτό είναι που δίνει την χαρακτηριστική γεύση και χρώμα στα γαριδάκια) τριμμένο στο χοντρό μέρος του τρίφτη
3 κουταλιές της σούπας βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου κομμένο σε μικρά κομματάκια
1/3 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
1/2 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις ανακατεμένο με
1/3 κουταλάκι μαγειρική σόδα
Λίγο πιπέρι
1 κουταλιά της σούπας γάλα (ίσως χρειαστεί παραπάνω θα το δούμε στην διαδικασία)

Διαδικασία
Βάζουμε σε πολυκόφτη ή μούλτι όλα τα υλικά εκτός από το γάλα.  Τα αλέθουμε για λίγο και ρίχνουμε 1 κουταλιά της σούπας γάλα.  Τα αλέθουμε και πάλι για πολύ λίγο και θα δούμε την ζύμη να μαζεύεται, δείτε την δεύτερη φωτογραφία της διαδικασίας.  Προθερμαίνουμε τον φούρνο μας στους 170 βαθμούς, αντιστάσεις πάνω κάτω, η σχάρα στην μεσαία θέση του φούρνου.

Βγάζουμε με προσοχή την λεπίδα από τον πολυκόφτη και με τα χέρια μας μαζεύουμε την ζύμη σε μια μπάλα.
Την αφήνουμε σε καλά αλευρωμένη επιφάνεια και ρίχνουμε λίγο αλεύρι από πάνω.
Την διπλώνουμε δυο φορές, αλευρώνουμε τον πλάστη μας και ανοίγουμε σε ένα λεπτό φύλλο πάχους μισού εκατοστού.
Αρχίζουμε και κόβουμε , με το μαχαίρι λωρίδες και μετά τετραγωνάκια 1 – 1μισι εκατοστό επί 1 – 1μισι εκατοστό.
Με την πίσω πλευρά από ένα ξυλάκι κάνουμε μια τρύπα στο κέντρο γαι να μην μας φουσκώσουν σαν μπαλονάκια.
Τα μεταφέρουμε με προσοχή σε ταψάκι στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί (αφήστε χώρο μεταξύ τους, θα φουσκώσουν και θα απλώσουν).
Ψήνουμε για 14 λεπτά.
Μπορείτε να τα κόψετε και σε λωρίδες σαν πακοτίνια, έχετε υπόψιν σας ότι σε αυτή τη περίπτωση ίσως θέλουν μόνο 5 λεπτά ψήσιμο τα δικά μου νυχτεριδάκια ήθελαν 7 λεπτά.
Μόλις τα βγάλετε από τον φούρνο τα βγάζετε αμέσως από το ζεστό ταψί για να σταματήσετε το επιπλέον ψήσιμο τους.

Λογάκια
Αν δεν συμπεριλάβετε την σόδα στην συνταγή θα σας γίνουν πιο προς το κρακεράκι παρά προς το γαριδάκι αλλά πάλι θα είναι πολύ νόστιμα.

Απο το eri-captaincook – (Νομίζω οτι καλύτερα δεν θα μπορούσε να αποτυπωθεί)
Το πόσο γαριδάκι έχω φάει στη ζωή μου δεν μπορώ να σας το περιγράψω.. Ενώ προέρχομαι απο σπίτι που πάντα είχαμε στο τραπέζι όλα τα καλούδια και έλλειψη απο σπιτικά σνακς δεν είχαμε ποτέ, ένα γαριδάκι θα βρισκόταν οπωσδήποτε κάπου μέσα στο σπίτι. Βλέπετε εκείνες τις εποχές όλη αυτή η “επανάσταση” των τυποποιημένων προϊόντων θάμπωνε τα απαίδευτα μυαλά των σύγχρονων ανθρώπων οι οποίοι παραδίνονταν χωρίς όρους στον Χαρρυ Κλιν και τα φουντούνια, τον Δρακουλίνο με τα Δρακουλίνια, τον Μπουλά και Ζουγανέλη με τα video snack,  τον Κοντογιαννίδη με την Lila Pause κοκ.

Θυμάμαι στο δημοτικό να έχω αδυναμία στην σερενάτα και τα πιτσίνια (για τα οποία θα κάνω τις δοκιμές μου) ενώ θυμάμαι την 80άχρονη γιαγιά μου να έχει αδυναμία στα φουντούνια!
Σήμερα που όπως και να το κάνουμε ενδιαφερόμαστε περισσότερο για τη διατροφή μας (είμαστε όμως περισσότερο παχύσαρκοι από ποτέ), ενημερωνόμαστε και προσπαθούμε να κρατηθούμε στον ίσιο δρόμο παρά τις σειρήνες των τυποποιημένων προϊόντων, το στοίχημα που βάζουμε εμείς που μαγειρεύουμε είναι ένα. Γιατί να μην φτιάξουμε κάτι σαν αυτο το τυποποιημένο γεμάτο πρόσθετα προϊόν, με φυσικό τρόπο, να το κάνουμε οπωσδήποτε πιο υγιεινό και να αναπολήσουμε εκείνες τις δικές μας παιδικές στιγμές που καταπίναμε τα Ε (συντηρητικά) σαν τα στραγάλια.
Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλές συνταγές, έκανα τρεις δοκιμές για την συνταγή, η πρώτη αποτυχημένη, η δεύτερη καλή και τελικά κατέληξα σε αυτή που σας έχω σήμερα.
Εγώ χρησιμοποίησα δυο “σχέδια” στα γαριδάκια μου, έκανα κάποια απλά τετραγωνάκια και έκανα και μερικά χρησιμοποιώντας ένα μικρό κουπατ νυχτερίδας (αυτό που βλέπετε στην τελευταία φωτογραφία της διαδικασίας) τα οποία βγήκαν σαν στενόμακρα γαριδάκια.
via eri-captaincook