Τα μικροπλαστικά και άλλα σωματίδια που προέρχονται από τον άνθρωπο υπάρχουν ευρέως στα θαλασσινά που τρώμε και θα μπορούσαν σαφώς να είναι επιβλαβή για την υγεία μας.
Μια πρόσφατη μελέτη από επιστήμονες στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Παράκτιας Οικολογίας του Πανεπιστημίου του Πόρτλαντ (PSU) διερεύνησε τη ρύπανση από σωματίδια και μικροπλαστικά σε εννέα είδη θαλασσινών στο Όρεγκον.
Μικροπλαστικά, μικρονανοπλαστικά και κομμάτια υφάσματος στα ψάρια
Τα μικροπλαστικά είναι μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού, μήκους μικρότερων από 1 εκατοστό, που αποκολλώνται από μεγαλύτερα κομμάτια καθώς τα αντικείμενα φθείρονται.
Μελέτες έχουν ανακαλύψει ότι τα μικροπλαστικά περιέχουν χημικές ουσίες που μπορούν να διαταράξουν τις ορμόνες μας και να αυξήσουν τον κίνδυνο ορισμένων μορφών καρκίνου.
Οι επιστήμονες επίσης έχουν διαπιστώσει ότι πολύ μικρά κομμάτια πλαστικού – που ονομάζονται μικρονανοπλαστικά – μπορούν να εισέλθουν στα κύτταρά μας και να αλληλεπιδράσουν με τα μιτοχόνδρια και το DNA μας, αυξάνοντας και πάλι τον κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων καρκίνων.
Αλλά οι επιστήμονες του PSU σε αυτή τη μελέτη επικεντρώθηκαν όχι μόνο στα μικροπλαστικά αλλά και στα «ανθρωπογενή σωματίδια», που σημαίνει μικροσκοπικά κομμάτια υλικών που είχαν κατασκευαστεί ή τροποποιηθεί από ανθρώπους, όπως μικροπλαστικά ή κομμάτια υφασμάτων.
Υπάρχουν Μικροπλαστικά στα Κόπρανά μας Σύμφωνα με Ευρήματα Μελέτης
Μέτρησαν πόσα από αυτά τα σωματίδια βρέθηκαν σε κάποια απότα πιο σημαντικά και πολύ καταναλώσιμα ψάρια.
Συνέκριναν τις επιπτώσεις της θέσης του είδους στην τροφική αλυσίδα και της προέλευσης των θαλασσινών. Η μελέτη έγινε και σε ψάρια απευθείας από αλιευτικό σκάφος και από κατάστημα.
Συγκλονιστικό το αποτέλεσμα της έρευνας για τα μικροπλαστικά στα ψάρια
Από τα 182 δείγματα θαλασσινών, τα 180 ήταν μολυσμένα με ανθρωπογενή σωματίδια. Συνολικά, οι επιστήμονες βρήκαν 1.806 κομμάτια αυτών των σωματιδίων στα ψάρια και τις γαρίδες.
Οι ίνες από συνθετικά ρούχα αποτελούσαν το 82% των σωματιδίων που βρήκαν. Το 17% ήταν θραύσματα μικροπλαστικού και το 0,7% προερχόταν από μεμβράνες.
Οι υψηλότερες συγκεντρώσεις αυτών των σωματιδίων βρέθηκαν σε ροζ γαρίδες, οι οποίες τρέφονται με φιλτράρισμα ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του νερού.
Πίνεις Τσάι Σε Φακελάκια; Υπάρχει κίνδυνος – Τα Μικροπλαστικά στο Πιάτο Μας
«Διαπιστώσαμε ότι οι μικρότεροι οργανισμοί που δειγματίσαμε φαίνεται να καταναλώνουν περισσότερα ανθρωπογενή, μη θρεπτικά σωματίδια», δήλωσε ο ερευνητής. «Οι γαρίδες και τα μικρά ψάρια, όπως η ρέγγα, τρώνε μικρότερα τρόφιμα όπως το ζωοπλαγκτόν.»
«Άλλες μελέτες έχουν βρει υψηλές συγκεντρώσεις πλαστικών στην περιοχή όπου συσσωρεύεται ζωοπλαγκτόν και αυτά τα ανθρωπογενή σωματίδια μπορεί να μοιάζουν με ζωοπλαγκτόν και έτσι να απορροφώνται από ζώα που τρέφονται με αυτό».
Ο σολομός Chinook είχε τις χαμηλότερες συγκεντρώσεις, ακολουθούμενος από το μαύρο πέτρινο ψάρι και το lingcod.
Αυτά τα σωματίδια βρέθηκαν στους βρώσιμους μυϊκούς ιστούς των θαλασσινών, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα μικροπλαστικά και οι μικροΐνες ταξίδεψαν από το πεπτικό σύστημα σε άλλα μέρη του σώματος.
«Είναι πολύ ανησυχητικό το γεγονός ότι οι μικροΐνες φαίνεται να μετακινούνται από το έντερο σε άλλους ιστούς, όπως οι μύες», δήλωσε σε ανακοίνωσή της η συγγραφέας της μελέτης, αναπληρώτρια καθηγήτρια Susanne Brander, οικοτοξικολόγος στο Κολλέγιο Γεωπονικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Όρεγκον. «Αυτό έχει ευρείες επιπτώσεις και σε άλλους οργανισμούς, ενδεχομένως συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων».
Οι επιστήμονες δεν κατέληξαν όμως στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι πρέπει να αποφεύγουν τα θαλασσινά, λέγοντας ότι τα μικροπλαστικά βρίσκονται παντού στο περιβάλλον μας και δεν μπορούν να αποφευχθούν.
Αντ’ αυτού, ζήτησαν την εξεύρεση νέων στρατηγικών για να σταματήσει η ρύπανση, ιδίως από μικροΐνες, για να μην εισέρχονται στα νερά και διαταράσσουν τα θαλάσσια οικοσυστήματα.
Η παρούσα μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Frontiers in Toxicology τον Δεκέμβριο του 2024.
Αναφορά
Traylor, S. D., Granek, E. F., Duncan, M., Brander, S. M. (2024). Από τον ωκεανό στο τραπέζι της κουζίνας μας: ανθρωπογενή σωματίδια στον βρώσιμο ιστό θαλασσινών ειδών της Δυτικής Ακτής των ΗΠΑ, Frontiers of Toxicology, 6. https://doi.org/10.3389/ftox.2024.1469995
