Σήμερα μπορούμε εύκολα να βρούμε προϊόντα περιποίησης μαλλιών και βαφές αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι πρόγονοί μας δεν νοιάζονταν για τα μαλλιά τους και είχαν τα δικά τους μυστικά φροντίδας. 12 Μυστικά Ομορφιάς από το Παρελθόν που μας Εκπλήσσουν Ακόμα
Χρησιμοποιούσαν τούβλα για την τριχόπτωση.
Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα συνταγή για ένα προϊόν ανάπτυξης μαλλιών σε μια ανώνυμη συλλογή από τον 17ο αιώνα. Ήταν φτιαγμένο με φρέσκο κίτρινο κερί και θρυμματισμένο κόκκινο τούβλο. Σύμφωνα με άγνωστο συγγραφέα, αυτό το λάδι έκανε θαύματα σε όσους είχαν τριχόπτωση.
Έφτιαχναν τα μαλλιά με περιττώματα χελιδονιών.
Οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν μόνο φυσικά υλικά για να δώσουν στα μαλλιά τους το απαραίτητο σχήμα. Υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με τη σύνθεση ενός παράγοντα styling από την πρώιμη Αναγέννηση. Σύμφωνα με τη συνταγή, οι πρόγονοί μας έφτιαχναν τα μαλλιά τους με περιττώματα χελιδονιού και λίπος σαύρας.
Καθάριζαν τα μαλλιά τους με στάχτη.
Οι αρχαίοι κάτοικοι της ινδονησιακής νήσου Ιάβα έκαιγαν αποξηραμένους μίσχους ρυζιού και μούλιαζαν τη στάχτη σε νερό όλη τη νύχτα. Αργότερα ξέπλεναν τα μαλλιά τους με αυτό το διάλυμα και στη συνέχεια ολοκλήρωναν το τελετουργικό ομορφιάς απλώνοντας λάδι καρύδας στα μαλλιά τους.
Φορούσαν κλουβιά για να προστατεύουν τα μαλλιά από τους αρουραίους.
Την εποχή του Σαίξπηρ και της Βασίλισσας Ελισάβετ Α’, οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν λαρδί για να στρώνουν τα μαλλιά τους. Εξαιτίας αυτού, οι γυναίκες έπρεπε να κοιμούνται με σκούφια που θα τις προστατεύουν από τους αρουραίους. Το θέμα είναι ότι αυτό το προϊόν styling προσέλκυσε τα τρωκτικά καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη τροφή.
Διακινδύνευαν την υγεία τους κατά την αποτρίχωση.
Οι τρίχες του σώματος αφαιρουνταν στην αρχαία Αίγυπτο και τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Για παράδειγμα, σύμφωνα με έναν από τους θρύλους, η ίδια η Κλεοπάτρα απολεπιζόταν με ζάχαρη. Ωστόσο, χρησιμοποιήθηκαν και άλλες μέθοδοι για αυτό – ήταν πολύ λιγότερο ασφαλείς από τη ζαχαρόπαστα.
Για πολλούς αιώνες, ένα ειδικό ορυκτό που ονομάζεται σανδαράχη, το οποίο στην πραγματικότητα ήταν θειούχο αρσενικό, χρησιμοποιήθηκε ως μέσο αποτρίχωσης. Όταν εφαρμοζόταν σε κατεστραμμένο δέρμα, αυτή η ένωση μπορούσε να προκαλέσει δηλητηρίαση.
Δείτε ακόμη 11 Μυστικά που η Βιομηχανία Ομορφιάς Δεν Θέλει να Γνωρίζετε
Οι κουρείς έβαζαν τα δάχτυλά τους στο στόμα των πελατών τους.
Τον 19ο αιώνα, οι Αμερικανοί κουρείς έβαζαν τα δάχτυλά τους στο στόμα των πελατών τους ενώ ξυρίζονταν. Τέντωναν και ξεδίπλωναν το δέρμα ώστε να φτάσουν στις πιο δυσπρόσιτες περιοχές του προσώπου χωρίς να φοβούνται να τραυματίσουν τον πελάτη τους.
Έπλεναν τα μαλλιά τους μια φορά το χρόνο.
Το μπάνιο σε δροσερό περιβάλλον συσχετίστηκε με τον κίνδυνο να αρρωστήσουν, έτσι μερικοί άνθρωποι έπλεναν τα μαλλιά τους μία φορά το χρόνο. Για παράδειγμα, ένας Άγγλος συγγραφέας από τον 17ο αιώνα, ο John Evelyn, ομολόγησε ότι έπλενε τα μαλλιά του μια φορά το χρόνο, χρησιμοποιώντας ζεστό νερό και αφέψημα αρωματικών βοτάνων.
Είναι γνωστό ότι τον 19ο αιώνα, δόθηκε μεγαλύτερη προσοχή στο πλύσιμο. Στον «Πλήρη οδηγό για την τέχνη του ντυσίματος» που κυκλοφόρησε το 1830, ο συγγραφέας συνέστησε στους κυρίους να κόβουν τα μαλλιά τους μία φορά το μήνα και να τα λούζουν ανάλογα με την εποχή — 2 φορές το καλοκαίρι και μία το χειμώνα.
Αντικαθιστούσαν το λούσιμο με το χτένισμα.
Στην Αγγλία, στις αρχές του 17ου αιώνα, οι κυρίες έτριβαν το κεφάλι τους με ένα λινό ύφασμα για να καθαρίσουν τα μαλλιά τους. Μετά από αυτό, έριχναν ένα ειδικο σαλι στους ώμους, το οποίο προστάτευε τα ρούχα από τη βρωμιά. Στη συνέχεια χτενίζονταν.
Η χτένα ήταν ένα πολυλειτουργικό εργαλείο. Βοηθούσε να απαλλαγούν από τη βρωμιά, τις ψείρες και την πιτυρίδα και χρησιμοποιούνταν επίσης για τη φροντίδα του κεφαλιού και το styling των μαλλιών.
Θεράπευαν την πιτυρίδα και τη νευραλγία με βούρτσες.
Στα τέλη του 19ου αιώνα, μια ηλεκτρική βούρτσα για τα μαλλιά κυκλοφόρησε στην Αγγλία. Παρεμπιπτόντως, δεν ήταν καθόλου ηλεκτρική – ονομάστηκε έτσι μόνο και μόνο επειδή χρησιμοποιήθηκαν σιδερένιες ράβδοι στην κατασκευή της. Ωστόσο, αυτό το προϊόν θεωρήθηκε ως πανάκεια για όλες τις ασθένειες. Η διαφήμιση υποστήριζε ότι η βούρτσα εξαφάνιζε την πιτυρίδα, σταματούσε τα γκρίζα μαλλιά, ηρεμούσε τον εγκέφαλο και θεράπευε πονοκεφάλους και νευραλγίες σε 5 λεπτά.
Έκαναν μπούκλες στα μαλλιά με ατσάλινα ρινίσματα.
Στην Αγγλία του 17ου αιώνα, τα μαλλιά περιποιήθηκαν με ένα πολύ μοναδικό μείγμα, ένα από τα συστατικά του οποίου ήταν ρινίσματα χάλυβα. Επίσης, περιείχε καρύδια, κυδωνόσπορους και φύλλα κυπαρισσιού. Για την παρασκευή του χρησιμοποιούσαν νερό που είχε προηγουμένως βράσει με σίκαλη. Έπειτα έβραζαν το μείγμα μέχρι να γίνει πηχτό σαν μέλι. Τα μαλλιά αλείφονταν με το μείγμα και πιάνονταν μπούκλες όλη τη νύχτα με τη βοήθεια αυτοσχέδιων μέσων.
Δείτε επίσης Κόλπα Ομορφιάς που Χρησιμοποίησαν οι Διασημότητες του Περασμένου Αιώνα
