Η διαδικασία αλλαγής υφάσματος σε μια ταπετσαρισμένη πολυθρόνα μπορεί να γίνει με μικρό κόστος και όχι ιδιαίτερα δύσκολη διακασία έτσι ώστε να αποκτήσει …νέα ζωή ένα άχρηστο και φθαρμένο κάθισμα με την μεταμόρφωσή του σε ένα “νέο” εντυπωσιακό και απόλυτα λειτουργικό έπιπλο.
Οι πολυθρόνες-καρέκλες στυλ Λουΐ Κενζ (Louis Quinze) ακόμη και αν το εξωτερικό τους ύφασμα διατηρείται σε καλή κατάσταση, μετά κάποια χρόνια χρειάζονται ενίσχυση ή αλλαγή του εσωτερικού αφρολέξ ώστε να παραμένουν λειτουργικές και άνετες.
Επίσης με τον ίδιο ακριβώς τρόπο μετατρέπονται σε απόλυτα χρήσιμα και όμορφα έπιπλα πολυθρόνες αυτής της μορφής που πολύ συχνά διατίθενται σε καταστήματα με παλιά και μεταχειρισμένα έπιπλα σε ιδιαίτερα οικονομικές τιμές.
Πρώτο στάδιο της διαδικασίας η αποξήλωση των παλιών υφασμάτων και αφρολέξ.
Στην αφαίρεση των παλιών συνδετήρων καρφωτικού, με τα οποία έχουν συγκρατηθεί πάνω στο ξύλο όλα τα υλικά, διευκολύνει πολύ ένα ειδικό αποσυρραπτικό για συνδετήρες και δίχαλα καρφωτικού.
Μετά την πλήρη αφαίρεση όλων των παλιών υλικών ξεκινά η εκ νέου επένδυση – ταπετσάρισμα του επίπλου.
Αφρολέξ και ύφασμα προσαρμόζονται πάνω στο ξύλο με ένα καρφωτικό
Αρχικά τοποθετείται ένα κομμάτι λινάτσας ή ειδικό κάμποτο επιπλοποιίας, κομμένο στο κατάλληλο σχήμα-μέγεθος στην βάση του καθίσματος.
Ακολουθεί το αφρολέξ κομμένο επίσης με βάση το σχήμα-μέγεθος του καθίσματος, που στερεώνεται περιμετρικά με το καρφωτικό ακριβώς στην εσοχή που όλες οι καρέκλες αυτής της μορφής διαθέτουν στο ξύλο του καθίσματος.
Πάνω από το αφρολέξ και με τον ίδιο ακριβώς τρόπο καρφώνεται περιμετρικά του καθίσματος το ύφασμα, το οποίο φυσικά θα πρέπει επίσης να έχει κοπεί στο κατάλληλο σχήμα-μέγεθος και κατά την διαδικασία της στερέωσης να είναι πλήρως τεντωμένο σε όλα τα σημεία.
Στην επένδυση της πλάτης της πολυθρόνας δεν υπάρχει καμιά διαφορά τεχνικά, απλά πριν το αφρολέξ τοποθετείται ένα επιπλέον κομμάτι υφάσματος με την καλή πλευρά προς τα έξω.
Ακολουθεί το κάρφωμα του αφρολέξ και ενός ακόμη κομματιού υφάσματος έτσι ώστε και οι δύο όψεις της πλάτης να είναι ομοιόμορφες.
Οι περισσότερες παλιές πολυθρόνες αυτού του τύπου διαθέτουν ένα μικρό υφασμάτινο κομμάτι και στα μπράτσα.
Η διαδικασία επένδυσης και του σημείου αυτού δεν διαφέρει σε τίποτα από τα υπόλοιπα.
Αρχικά καρφώνεται ένα κομμάτι αφρολέξ κομμένο στο κατάλληλο σχήμα – μέγεθος και στην συνέχεια ένα αντίστοιχο κομμάτι υφάσματος.
Τελικό στάδιο η τοποθέτηση της τρέσας ταπετσαρίας που τοποθετείται με πιστόλι σιλικόνης περιμετρικά σε όλα τα σημεία που χρησιμοποιήθηκε το καρφωτικό, ώστε να κρύβει όλους τους συνδετήρες.
Αντί για την τρέσα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και τα ειδικά διακοσμητικά καρφιά (καμπαράδες) σε μορφή αλυσίδας με το μέτρο.
Η αλλαγή αφρολέξ και υφάσματος σε συνδυασμό με το βάψιμο μια τέτοιας πολυθρόνας, με χρώμα κιμωλίας ώστε να μην απαιτείται τρίψιμο, αστάρωμα κλπ είναι μια διαδικασία που μπορεί να ολοκληρωθεί μέσα σε μια μέρα και να μετατρέψει άχρηστα καθίσματα αυτού του τύπου σε πραγματικά όμορφα και χρήσιμα και πάλι έπιπλα.
Το δε κόστος της όλης διαδικασίας ακόμη και αν αγοράσετε μια τέτοια μεταχειρισμένη παλιά πολυθρόνα είναι πολύ μικρό σε σχέση με την αγορά ενός τέτοιου καινούργιου επίπλου που κοστίζει 300-400 ευρώ.
Tips
– Αφαιρώντας τα παλιά υφάσματα προσπαθείστε να τα διατηρήσετε ώστε να τα χρησιμοποιήσετε ως πατρόν για το κόψιμο των νέων, είναι ιδιαίτερο πρακτικό.
– Σε κάθε περίπτωση κόψτε όλα τα υφάσματα μερικά εκατοστά μεγαλύτερα και αν χρειάζεται κόβετε όσο ύφασμα περισσεύει μετά το κάρφωμα. Αυτό είναι κάτι που γίνεται εύκολα, ενώ αντίθετα αν κάτι μετρήσετε λάθος και το ύφασμα είναι μικρότερο θα χρειαστείτε νέο 🙂
– Τα σημάδια από τους παλιούς συνδετήρες είναι ο πιο απλός τρόπος ώστε να έχετε έναν “οδηγό” για να στερεώσετε σωστά νέο αφρολέξ και ύφασμα.
– Αν δεν έχετε ήδη καρφωτικό προτιμήστε να αγοράσετε ένα μέτριας ποιότητας, θα σας διευκολύνει πολύ στην όλη διαδικασία σε σχέση με ένα υπερβολικά οικονομικό.
