Τα φύλλα του λάχανου είναι σαν μαγνήτες για τις ασθένειες! Το ανέξοδο φάρμακο του Πυθαγόρα

Το θεραπευτικό λάχανο και οι χρήσεις του

Το ανέξοδο φάρμακο του Πυθαγόρα
Το λάχανο το ταπεινό του περιβολιού μας, μπορεί να μας κάνει τα περισσότερα καλά εάν το μεταχειριστούμε όπως πρέπει, περισσότερα από παρά πολλά ακριβά φάρμακα. Ας δώσουμε τώρα το λατινικό του όνομα στο φτωχό λάχανο, που οι Ρωμαίοι μεταχειρίζονταν τόσο πολύ και που είναι ένα από τα καθ’ εαυτό ευρωπαϊκά φυτά που δεν μεταφέρεται από πουθενά.
Η Μπράσκιο – ολερασέα λοιπόν, κοινώς λάχανο ωφελεί και ως κατάπλασμα και ως φάρμακο.

Ιδιότητες των φύλλων του Λάχανου (Μάπας)

Το Λάχανο ξεφλογίζει, ανακουφίζει. Το Λάχανο ωφελεί σε κάθε σπυρί, σε κάθε φλόγωση. Τα φύλλα του λάχανου εμποδίζουν την ευλογιά, τα εγκαύματα, καθαρίζουν σημάδια στο πρόσωπο.

Οι Ρωμαίοι, λοιπόν, μαθαίνουμε από παλιά συγγράμματα, μεταχειρίζονταν το λάχανο ως φάρμακο για εξωτερική και εσωτερική τους χρήση. Ο μεγάλος ιατρός του δέκατου ογδόου αιώνος Φρειδερίκος Ρεκαμέ, σύσταινε στους αρρώστους του, για να κατευνάσει τα πρηξίματα και τους πόνους των ρευματικών, το λάχανο ως κατάπλασμα.

Κάθε είδος λάχανου μπορεί να χρησιμοποιηθεί, σε φυσική κατάσταση. Δηλαδή παίρνουμε τα φύλλα και τυλίγουμε το πρησμένο και πονεμένο μέρος με αυτά. Πρέπει όμως τα φύλλα να είναι υγιή και με χυμό, να μη είναι μαραμένα ούτε κιτρινισμένα.
Τα φύλλα του λάχανου ωφελούν ακόμα σε πληγές. Φυσικά, τα φύλλα πρέπει να πλένονται καλά και να απολυμαίνωνται. Επίσης να προσέχουμε να μη ρυτιδώνονται πάνω στις πληγές, διότι τότε οι πόνοι είναι αφόρητοι.

Ας δούμε τώρα και ας εξετάσουμε λεπτομερώς σε τι πράγματα και σε τι ασθένειες ωφελεί το λάχανο.

Πρώτον πρέπει να γνωρίζομε ότι τα φύλλα του λάχανου έχουν την ιδιότητα, ότι είναι ερεθισμένο, σπυρί ή πληγή να το καθαρίζουν. Επίσης σε περιπτώσεις ερισίπελας, εάν θέσουμε στο κόκκινο πρόσωπο του ασθενούς φύλλα από λάχανα, βλέπουμε, ότι μετά λίγες ώρες ο ασθενής χάνει την κοκκινίλα την επίφοβη και αισθάνεται τον εαυτό του ελαφρότερο.
Επίσης στους καλογέρους. Εάν βάλουμε φύλλα απολυμασμένα, πάνω στον καλόγερο που προετοιμάζεται να γίνει, μάλιστα εάν είναι κακοήθης προλαμβάνουμε πολλούς πόνους.

Και η εξήγησης του φαινομένου αυτού είναι απλούστατη.

Τα φύλλα του λάχανου έχουν την ιδιότητα να ξεφλογίζουν και να τραβάνε προς τα έξω το πύο και την ακαθαρσία του σώματος.
Έχουν ακόμα την ιδιότητα, τα φύλλα του λάχανου να επιδρούνε πάνω στην επιδερμίδα του σώματος πάντα ευνοϊκά. Και είδα, περιπτώσεις όπου σε άρρωστο από ευλογιά, τα επιθέματα από φύλλα λάχανου να κάνουν ώστε το πρόσωπο του ασθενούς, να μη χαλάσει και να μη κάνει σημάδια.

Βλέπει σε λίγο ο ασθενής και ο ιατρός μετά τα επιθέματα, ότι τα φύλλα ανοίγουν, λες ζωντανεύουν και αφήνουν τον ωφέλιμο χυμό τους, σιγά να απορροφάται από το άρρωστο μέρος του σώματος. Αυτή η θεραπεία είναι τελείως φυσική και δεν φέρνει κανένα κίνδυνο.

Ο μέγας Μπερσελίν ανέλυσε τον χυμό του λάχανου και βρήκε μαζί με τον Σράϊντερ, ότι ο χυμός του περιέχει 0,29 φυτικό αλουμίνιο, 9,25 ρετσίνι, 0,63 νιτράτ ντέ ποτάσιουμ (νιτρικό κάλιο), οξειδώσεις από σίδερο, μαγκανέζιον, άμυλο, πράσινο, και ακόμα βρήκαν πως έχει θειάφι και βιταμίνες πολλές.

Σε πλευρίτιδες, βρογχικά, ερυσίπελας, άνθρακα, καλόγερους, κατασκευάσματα από ωμά φύλλα λάχανου (Μάπα) ανακουφίζουν.

Και όλη η θεραπεία, πρέπει να εξηγήσω, έγκειται ότι το λάχανο καθαρίζει εσωτερικώς τα δηλητήρια του οργανισμού. Τραβά προς τα έξω το πύο, τα άλατα, τις ακαθαρσίες του σώματος. Είναι ένα είδος καθαρτικού με όλη τη σημασία της λέξεως.

Στο «Ιατρικό Λεξικό» ο Ντιντερό γράφει για το λάχανο: «Ο Πυθαγόρας έτρωγε λάχανο και το έδινε στους οπαδούς του ως φάρμακο». Βλέπουμε λοιπόν, ότι το μεταχειρίζονταν από τους παλιούς χρόνους ως φάρμακο. Το ζουμί, λοιπόν, από φρέσκο λάχανο είναι ενεργητικό και καθαρίζει τον οργανισμό του ανθρώπου. Όταν μάλιστα γίνεται σαν σιρόπι με μέλι και τρία γραμμάρια από σαφράν ή κρόκο, λίγο ζάχαρη (αν δεν έχετε μέλι) ωφελεί για να καθαρίζει τους βρόγχους σας.
Οι άνθρωποι που υποφέρουν τον Χειμώνα από διαφόρους κατάρρους των βρόγχων προληπτικά μπορεί να πίνουν αυτό το απλό σιρόπι ώστε να αποφεύγουν τις βρογχίτιδες.

Το ζουμί από λάχανο εθεωρείτο από τους αρχαιοτάτους χρόνους ως αντιφλογιστικό και καλό για τον βήχα των φυματικών.

Ο ιατρός Αντώνιος Μποσί στο έργον του «Φυτά και βότανα που γιατρεύουν», γράφει ότι από όλα τα φυτά το βότανο αυτό ωφελεί σε φυματικές και προφυματικές καταστάσεις. Και ως σούπα βραδινή ακόμα ωφελεί τον οργανισμό.
Ο Μοργκάνι αναφέρει ότι επί σειρά ετών έπινε το βράδυ σούπα από λάχανο όπως όλοι οι δικοί του και έτσι στην μεγάλη επιδημία της γρίπης στο 1917, κανείς από το σπίτι του ούτε αυτός έπαθε τίποτα.

Ο πλοίαρχος Κούκ γράφει ο ίδιος στο ημερολόγιό του ότι αν σώθηκε το πλήρωμά του από την φοβερή αρρώστια του σκορβούτου, είναι διότι ο ίδιος όπως και το πλήρωμά του τρέφονταν με λάχανα τα οποία είχε φυτέψει σε κασόνες μέσα στο πλοίο του.
Στην Ελβετία, Ολλανδία, Βέλγιο όπου οι κάτοικοι τρέφονται με πολύ λάχανο παρατηρήθηκε ότι οι λαοί είναι οι πλέον υγιείς και οι πλέον δυναμωμένοι.

Ο δόκτωρ Ντοντές, Ολλανδός, αναφέρει σε ένα παλιό του σύγγραμμα ότι έσωσε τον αυτοκράτορα Μαξιμιλιανό Β’ από πρήξιμο της κοιλιάς με ζουμί από λάχανο. Του έφτιαχνε επίσης σαλάτα βραστή από λάχανο, η οποία γίνεται νοστιμότατη με λίγο λάδι και λεμόνι. Επίσης καθαρίζει τα νεφρά και φέρνει πολλά ουρά.

via pentapostagma φώτο